Πέμπτη 26 Μαρτίου 2009

Τι απέγινε ο Pirandello

Ο pirandello σηκώθηκελίγο πριν φέξει. Έδειχνε άυπνος και κάπως αναστατωμένος. Δεν
ήπιε καφέ κι όλα έδειχναν πως ετοιμαζόταν να βγει. Δεν ξέρω τι ακριβώς ήταν αυτό που
μ’ ανησύχησε περισσότερο, «Που πας τέτοια ώρα;» τον ρώτησα.

«Είμαι καλεσμένος σε μονομαχία» είπε και πριν προλάβω να πω οτιδήποτε, άνοιξε την πόρτα και βγήκε.

Τώρα είναι σχεδόν οκτώ και ακόμα δεν γύρισε.

Τρίτη 17 Μαρτίου 2009

Το πρόγραμμα του Pirandello

Στην καθιερωμένη κοπή πίτας γνωστής εταιρίας ο Pirandello δήλωσε πως δυστυχώς λόγω της κρίσης, έπρεπε όλοι να υποβληθούμε σε περικοπές. Ο ίδιος είπε πως θα έκοβε το τσιγάρο. Πρότεινε οι εργαζόμενοι να καταθέτουν ανελλιπώς το 1/3 του μισθού τους σε ειδικό λογαριασμό ώστε να βοηθήσουν την κυβέρνηση να καλύψει μέρος του δημοσίου ελλείμματος. Μεταξύ άλλων ανακοίνωσε μειώσεις κι απολύσεις και είπε πως σε τηλεοπτική εκπομπή προσεχώς θα παρότρυνε και τους συνταξιούχους να παραιτηθούν απ’ τις απαιτήσεις τους, όπως και τις εργαζόμενες μητέρες καθώς θα τις ενέτασσε σ’ ένα κοινοβιακό σύστημα διαβίωσης. Έτσι, όλοι μαζί θα αντιμετωπίζαμε το πρόβλημα της υπογεννητικότητας και θα γνωρίζαμε μέρες εθνικής ομοψυχίας κι ευημερίας και καταχειροκροτήθηκε.
Όταν αργότερα τον είδα να καπνίζει ένα τεράστιο πούρο μου είπε πως δεν είναι το ίδιο.
«Το πούρο βλάπτει λένε πολύ λιγότερο. Είναι επίσης επαναστατικό».

Σάββατο 7 Μαρτίου 2009

Η Κόλαση, οι αποδράσεις κι ο Pirandello

Με το που μπήκαμε στην Αττική, ο Pirandello διάβασε για τις μεγάλες καθυστερήσεις μεταξύ 5ης και 8ης εξόδου με κατεύθυνση προς Ελευσίνα. Περίμενα πως θ’ άρχιζε να διαμαρτύρεται πάλι αλλά αυτός βολεύτηκε όσο γινόταν καλύτερα και μισόκλεισε τα μάτια του.
Μετά, πριν τον κόμβο Αμαρουσίου η κίνηση άρχισε να γίνεται ανυπόφορη. Μας πολιορκούσαν από παντού φορτηγά, μηχανάκια, θόρυβος και καυσαέριο και το μόνο που μπορούσε κανείς να σκεφτεί ήταν πώς θα ‘φευγε το συντομότερο δυνατόν από ‘κει.
Πηγαίναμε σημειωτόν κι ο Pirandello κοίταζε έξω απ’ το παράθυρο ήρεμος, δίχως να δυσανασχετεί. Αναρωτιόμουν αν ήταν όντως εκεί.
Καθώς περνούσαμε κάτω απ’ τη γέφυρα, γύρισε και μου είπε: «Είναι απίστευτο αν το σκεφτείς, ο μόνος λόγος που βρίσκονται εδώ όλοι αυτοί είναι για τα λεφτά. Αλλιώς κανείς δεν θα πάταγε το πόδι του ξανά σ’ αυτήν την πόλη. Είναι σαν καμίνι, ένα χωνευτήρι της Κόλασης».

Δεν έβγαλε μιλιά όλη την υπόλοιπη μέρα, απλώς διεκπεραίωνε ό,τι ήταν να κάνει.

Το βράδυ, όταν κάναμε ακριβώς την αντίστροφη διαδρομή, στο ίδιο σημείο μου ξαναμίλησε: «είναι αξιοπερίεργο πώς καταφέρνουν και ζουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι…
και το πιο περίεργο είναι που δεν φεύγει κανείς».
«Δεν ζουν ακριβώς « του είπα, «απλώς το παλεύουν».
«Ξέρω, ξέρω» είπε και άνοιξε το παράθυρο. «Μόνο που κάποιοι ξέρουν και την κάνουν με το ελικόπτερο. Ίσως κι αυτός είναι ο μόνος τρόπος να δραπετεύσει κανείς».

«Να σταματήσουμε να πάρουμε τάρτες», είπε μετά.

Παρασκευή 6 Μαρτίου 2009

Μάθημα ανατομίας… ή τα 6 σημεία του Pirandello

http://www.antinews.gr/?p=5459

1) Κεφάλι

2) Χέρια

3) Πόδια

4) Κοιλιά

5) Γεννητικά όργανα

6) Πρωκτός

«Σιγά το πράγμα» έκανε ο pirandello, ‘δεν χρειάζεται να ‘ναι κάποιος πρωθυπουργός για ν’ ανακοινώσει 6 σημεία»।