Το tweed του pirandello

«Μου τα ‘χεις ξαναπεί αυτά, όλο λόγια είσαι». «Ναι, εδώ που τα λέμε δεν έχεις άδικο. Μόνο που αυτή τη φορά υπάρχουν κάποιες συνιστώσες… ίσως το πλήρωμα του χρόνου… ξέρεις». «Και θα δουλεύεις κι εδώ κι εκεί;» «Κάπως έτσι. Θα κάνω δηλαδή εκεί κάποια κομμάτια που δε μπορώ να τα κάνω εδώ». «Και τέρμα δηλαδή τα γραψίματα; Αυτό ήταν;» «Αυτό θα ‘ναι για κάποιο διάστημα. Ύστερα βλέπουμε». «Τον είδες τον χώρο; Εννοώ αν σου τον περιέγραψε κάποιος». «Έχω κάποιες πληροφορίες, όχι σπουδαία πράγματα… είναι μεγάλος… αρκετός». «Και αν σου πουν όχι;» «Γιατί βάζεις μπροστά το τι θα γίνει αν δεν γίνει; Είσαι μια σκέτη άρνηση, το ξέρεις;» «Πρέπει να είσαι προετοιμασμένος για οτιδήποτε». «Αν δε γίνει εκεί θα γίνει αλλού, δε με νοιάζει. Τώρα είμαι σε μια φάση που θέλω να δείξω προς τα έξω μερικά πράγματα». «Και πέρσι τα ίδια έλεγες». «Δεν είναι το ίδιο. Και αν θες είμαι πιο ήρεμος, δεν είμαι όπως πέρσι». «Έχεις αποφασίσει ποια έργα θα δείξεις;» «Θα εξαρτηθεί απ’ τον χώρο φαντάζομαι. Αλλά έχω μάλλον περισσότερα απ’ όσα χρειάζονται». «Γιατί θες να κάνεις κι άλλα τότε;» «Γιατί δε θέλω η έκθεση ν’ αφορά μόνο το παρελθόν, μ’ ενδιαφέρει περισσότερο το μέλλον». «Πάντως η κρίση παραμένει. Και θα παραμείνει μέχρι να φύγουμε όλοι μας. Στο λέω μήπως δεν το έχεις υπόψη σου». «Το ‘χω, ευχαριστώ… με τον καλό λόγο πάντα». «Α, και κάτι άλλο, εγώ δε θα μπορώ να ‘ρθω». «Δεν πειράζει. Θα ‘ναι σαν να ‘σαι εκεί». «Μπορώ να βοηθήσω σε κάτι;» «Εσύ; Πώς;» «Να φτιάχνω καφέδες ας πούμε, να κουβαλάω τελάρα, οτιδήποτε». «Δε χρειάζεται. Μπορείς όμως να ‘ρθεις και να κάθεσαι να χαζεύεις». «Ίσως μπορώ ν’ ασχοληθώ με τον κατάλογο. Ή να σε πηγαινοφέρνω με το αυτοκίνητο». «Κανονίστηκε και το αυτοκίνητο. Εσύ μπορείς να ‘ρχεσαι όποτε θες. Πραγματικά δε χρειάζομαι τίποτα». «Εντάξει τότε, θα ‘ρχομαι για παρέα». «Ακριβώς αυτό, για παρέα, δε μπορούσες να σκεφτείς τίποτα καλύτερο». «Πότε αρχίζουμε;» ρώτησε ύστερα. «Την Τρίτη έχω ένα ραντεβού» είπα, «ας πούμε Τετάρτη». «Ωραία» είπε. «Πάω να δω τι θα βάλω». «Τι πάει να πει τι θα βάλεις; Δε θα πάμε σε δεξίωση». «Καλά, θα βάλω εκδρομικά… εκείνο το γκρι tweed».