Πέμπτη 1 Ιανουαρίου 2015
Οι στατιστικές, ο κατσικοπόδαρος κι ο pirandello.
"2015. Αυτό ήταν, άλλαξε".
"Να τα παίξουμε όλα στο κόκκινο" έκανε ενθουσιασμένος ο pirandello.
"Δεν είμαστε στη ρουλέτα" του είπα, "σύνερθε".
"Μα γιατί είσαι πάντα έτσι πεζός;" ρώτησε. "Γιατί δεν κάνεις ποτέ σου μια τρέλα; Είναι πρωτοχρονιά βρε αδελφέ, ριξ' το λίγο έξω, δε θα πάθεις τίποτα".
"Μου κάνει εντύπωση που βρίσκεις το κέφι, αν το καλοσκεφτείς είναι μια Πέμπτη, απλώς. Κι έχει και σκατόκαιρο, φυσάει και βρέχει χιονόνερο, δεν έχει ήλιο..."
"Τα ξέρω όλα αυτά. Αλλά αν δεν σπρώξεις και λίγο την κατάσταση δεν πρόκειται να βελτιωθεί από μόνη της".
"Μόλις έκανα 2 χιλιόμετρα διάδρομο, τι άλλο να κάνω;"
"Να πάρεις τους φίλους σου να τους ευχηθείς χρόνια πολλά, έτσι κάνει ο κόσμος".
"Βαριέμαι πολύ αυτά τα εθιμοτυπικά... όλοι εύχονται. Και από μπανάνα τίποτα".
"Κάνε τότε μια ευχή από μόνος σου".
"Τι ευχή; Δεν πιστεύω στις ευχές, είναι παράλογο".
"Κάνε πως δεν το ξέρεις".
"Ωραία. Τι να ευχηθώ;"
"Δεν ξέρω. Υγεία, χαρά... τέτοια".
"Μήπως να περιμένω να δω κι ένα αστέρι;"
"Δεν έχει σημασία, δεν βοηθάει το αστέρι".
"Μήπως να προσευχηθώ καλύτερα;"
"Δε μπορώ να το φανταστώ αυτό".
"Ωραία, ας τελειώνουμε, κάνω μια ευχή".
"Την έκανες;"
"Την έκανα. Να στην πω;"
"Όχι, μα την πεις δεν πιάνει".
"Μα στ' αλήθεια τα πιστεύεις αυτά τα πράγματα;"
"Όχι βέβαια. Αλλά δεν κοστίζει τίποτα".
"Εσύ ευχήθηκες κάτι;"
"Όχι, εγώ δεν πιστεύω στις ευχές".
"Και γιατί μου 'πες να κάνω μια ευχή;"
"Πειραματίζομαι... κάνω κάτι σαν στατιστική".
"Τι στατιστική;"
"Να, ρωτάω μετά αν εκπληρώθηκε κανενός η ευχή".
"Και τι σου λένε;"
"Άλλος ναι, άλλος όχι. Αυτό είναι το ενδιαφέρον. Ότι μερικές φορές πιάνει φαίνεται".
"Μήπως θα έπιανε και χωρίς να το ευχηθούν;"
"Ίσως. Αλλά οι περισσότεροι πιστεύουν πως έπιασε η ευχή".
"Στους ανθρώπους αρέσει να πιστεύουν σε κάτι. Ότι θα βάλει κάποιος το χέρι του... δεν τους καταλαβαίνω".
"Δεν έχει σημασία, έτσι είναι οι άνθρωποι".
"Είδες αυτούς που πήγαν και εγκλωβίστηκαν στα χιόνια; Δεν είναι βλακεία τώρα αυτό;"
"Είναι. Αλλά το κάνουν. Κάνουν πολλά παράλογα πράγματα".
Τι νομίζεις προκάλεσε τη φωτιά στο ναυάγιο;"
"Μετανάστες. Ανάβουν φωτιά για να ζεσταθούν".
"Άτυχοι άνθρωποι".
"Άμυαλοι άνθρωποι".
"Και πήραν στον λαιμό τους ποιος ξέρει και πόσους".
"Γι' αυτό δεν ταξιδεύω με πλοία".
"Γιατί, ταξιδεύεις με κάτι άλλο;"
"Όχι πια. Δε νοιώθω την ανάγκη να ταξιδέψω".
"Ούτε εγώ. Μπας και γεράσαμε;"
"Μπορεί. Ή να έγινε ο κόσμος αδιάφορος".
"Τι θα έλεγες τώρα για μια μακαρονάδα;"
"Δε θα 'λεγα όχι".
"Όταν δεν έχω κέφι καταφεύγω στις μακαρονάδες".
"Το 'χω προσέξει".
"Έχω καιρό να θέλω όμως μακαρονάδα, δεν έχω;"
"Δεν ξέρω, δεν μου τα λες όλα".
"Στατιστικά να το δεις".
"Στατιστικά ναι, δεν τρώμε και τόσο συχνά".
"Τι μακαρόνια θες;"
"Μπαρίλα. 13".
"Αυτά αρέσουν και σε 'μένα, με αντιγράφεις".
"Επειδή μ' αρέσουν τα 13;"
"Ξέχνα το. Θα βγει λες ο ΣΥΡΙΖΑ;"
"Αυτό λέει η στατιστική".
"Και θα κάνει κυβέρνηση;"
"Στατιστικά θα κάνει, ναι".
"Κι ο Κουβέλης;"
Αυτός στατιστικά θα μείνει απ' έξω".
"Κι ο Παπανδρέου;"
"Αυτόν δεν τον πιάνουν οι στατιστικές".
"Λέμε, αν..."
"Αν... κρίμα οι ευχές του κοσμάκι... είναι κατσικοπόδαρος".