Οι μύγες του Αυγούστου κι ο Pirandello.

«Παρατηρώντας τη φυσική ροή των πραγμάτων - αναρωτιέμαι αν θα έπρεπε να πω τη φυσική ροή των θαυμάτων - βλέπουμε προφανώς κάτι μεγαλειώδες μεν αλλά απειροελάχιστο δε. Αυτό πρέπει να αποτελεί και την προσωπική μας θεώρηση. Πόσα δισεκατομμύρια είμαστε; Τόσες και οι προσωπικές θεωρήσεις αυτού που αποκαλούμε κόσμο και που θεωρούμε κοινό τόπο. Σαν την πολυεδρική όραση της μύγας, όπου κάθε έδρα αντιλαμβάνεται κάτι διαφορετικό. Με τη διαφορά ότι πρόκειται πάντα για κάτι απειροελάχιστο σε σχέση με το όλο. Αυτό δε λέει τίποτα βέβαια. Αποδεικνύεται όμως η συγγένεια μας με τις μύγες, κάτι είναι κι αυτό».
Και λέγοντας αυτά σήκωσε τη μυγοσκοτώστρα και την κατέβασε με δύναμη.
«Σκοτωνόμαστε μεταξύ μας», είπε μετά.