Το διαφορετικό κέρδος του pirandello

«Μπορείς να πεις πως αυτή ήταν μια θετική εξέλιξη», είπε ο pirandello. «Είσαι ικανοποιημένος;» «Ήταν μια λύση. Και εμπεριείχε και μια δόση ικανοποίησης, ότι δεν πιάστηκα εντελώς κότσος… τέλος πάντων έγινε ότι μπορούσε να γίνει». «Και τώρα; Τι θα κάνεις τώρα;» «Τι εννοείς τι θα κάνω; Θα κοιτάξω να επιβιώσω όσο μπορώ». «Θα γυρίσεις επιτέλους στην καθημερινότητα, δεν είναι λίγο». «Ναι, ασφαλώς, θα πάρω μια ανάσα… μπορεί να μετακομίσω». «Αυτό δεν μου το ‘χες πει». «Το σκέφτομαι καιρό τώρα. Και πρέπει να εκδώσω και κανένα βιβλίο». «Τώρα σε αναγνωρίζω, ο παλιός, καλός Γιάννης». «Δεν είμαι ο ίδιος, μην ξεγελιέσαι». «Σιγά - σιγά θα τα ξεχάσεις όλα αυτά». «Τίποτα δε θα είναι ποτέ όπως πριν». «Και σε πειράζει αυτό;» «Όχι ακριβώς. Έπρεπε να βρω κάποτε τον εαυτό μου». «Χάρηκα που ήρθες να τα πούμε… και ας μην είπαμε τίποτα». «Και εγώ. Αν και δεν έχω τη διάθεση που είχα κάποτε. Ο κόσμος δε μου λέει τίποτα πια». «Καταλαβαίνω. Αλλά όλα διορθώνονται με τον χρόνο». «Μπορεί. Θα δείξει». «Νίκησες. Αυτό είναι που έχει σημασία. Που δεν υπέκυψες. Που μπόρεσες ν’ αντισταθείς». «Ναι. Αλλά έμαθα και πολλά πράγματα. δεν πίστευα πως θα μάθαινα οτιδήποτε». «Αυτό ήταν ένα διαφορετικό κέρδος, δε νομίζεις;» «Δεν ξέρω», είπα, «δεν ξέρω».