Πρωινή κουβεντούλα με τον piandello.

«Τι έχει σήμερα το πρόγραμμα;» «Έχω κάτι αλλαγές ακόμα να κάνω, να πάνε αυτά εδώ, εκεί, τα άλλα εδώ, ξέρεις». «Πάντα έτσι τα γυροφέρνεις;» «Όχι πάντα. Μέχρι να βρούνε τη θέση τους». «Και μετά;» «Έχω δυο - τρία ραντεβού, με φίλους». «Μου φαίνεται ότι το διασκεδάζεις όλο αυτό». «Ναι, καλά είναι. Κάνω το κέφι μου και οργανώνεται κι η δουλειά». «Θα τα πάρεις κι αυτά;» «Ναι». «Κι αυτά;» «Αυτά όχι. Αυτά θα τα δουλέψω εδώ μάλλον. Προέχουν άλλα όμως». «Με τα βιβλία τι γίνεται;» «Η Ειρήνη μου υποσχέθηκε κάτι για την Τετάρτη… ίσως και πιο νωρίς». «Θα το προωθήσεις;» «Αυτός είναι ο στόχος μου». «Κι αυτά εδώ τα μικρά τι είναι;» «Εργάκια. Πρώτη φορά κάνω τόσο μικρά έργα». Είσαι ή του ύψους ή του βάθους». «Προέκυψε, δεν το είχα υπολογίσει». «Κι απ’ ό,τι αντιλαμβάνομαι πρόκειται για σειρά». «Ναι. Αλλά θα πάρει μάλλον καιρό». «Αυτή θα ‘ναι η τελική διάσταση;» «Ναι». «Μπορείς να δουλέψεις σε τόσο μικρό μέγεθος;» «Είναι σαν σημειωματάριο. Καταγράφω τις ιδέες μου». «Αναβρασμός». «Μου κάνει καλό να ‘χω έναν στόχο». «Νόμιζα πως θα δούλευες εκείνες τις κολώνες. Και ότι στη συνέχεια θα έφτιαχνες κάτι φιγούρες». «Αυτό είναι μεγαλόπνοο σχέδιο, έχει πάρα πολλά προβλήματα». «Δηλαδή το εγκατέλειψες;» «Το ψάχνω. Έχω και τα σακάκια που θέλω να κάνω». «Πρέπει να ‘χεις άλλα εκατό χέρια για να τα κάνεις όλα αυτά». «Εν ανάγκη θα βγάλω και χέρια». «Αυτό θα ήθελα να το δω». «Εννοώ ότι θα ‘χω βοήθεια». «Αν θες βοήθεια πες μου». «Όταν έρθει η ώρα, ακόμα δε σε χρειάζομαι». «Φεύγεις; Δεν είναι νωρίς;» «Δε φεύγω ακόμα, έχω δυο - τρεις ώρες. Κι έχω να κάνω και γυμναστική». «Αυτό πια… το βρίσκω τρομερό». «Δεν είναι δύσκολο. Κι αυτή η δουλειά χρειάζεται φυσική κατάσταση». «Δε θες να το βάλεις κάτω ε;» «Όχι. Δε θέλω».