Τα νεύρα του pirandello

«Είναι η δεύτερη καφετιέρα που σπας σε δυο μέρες, τι σ’ έχει πιάσει;», ρώτησα.
«Είμαι εκνευρισμένος. Αλλά ήταν ατύχημα», είπε ο Pirandello.
«Να προσέχεις. Δεν έχουμε λεφτά για καφετιέρες».
«Ήταν ατύχημα».
«Και σταμάτα να καπνίζεις, έχεις καπνίσει δυο πακέτα απ’ το πρωί».
«Δε μπορώ. Αν κόψω το τσιγάρο νομίζω πως θα πεθάνω».
«Αν δεν το κόψεις θα πεθάνεις».
«Γιατί μου πας κόντρα;»
«Δε σου πάω κόντρα. Σου λέω να κόψεις το κάπνισμα».
«Έχω κόψει τα πάντα. Φτάνει».
«Θα το κόψεις. Όταν δε θα ‘χεις φράγκο θ’ αναγκαστείς να το κόψεις».
«Θα δανειστώ. Εν ανάγκη θα βγω στον δρόμο να ζητιανέψω».
«Μην ανησυχείς, σε λίγο δε θα ‘χει κανένας να σε δανείσει».
«Εν τοιαύτη περιπτώσει θα το κόψω».
«Μπράβο. Τώρα σκέφτεσαι σαν Ευρωπαίος».
«Γι’ αυτό έχω τα νεύρα μου», είπε ο Pirandello. «Γιατί θ’ αναγκαστώ να σκέφτομαι σαν Ευρωπαίος. Δε θέλω να γίνω Λοβέρδος».