Τα χαιρετίσματα του Pirandello

Με χαρά βλέπω ότι εκείνος ο φίλος σου ο Ριχάρδος επέστρεψε. Μπορεί να του τη σβουρίσει και να εξαφανιστεί πάλι γι’ αυτό μην λες τίποτα. Εγώ ίσα - ίσα, νομίζω πως θα χαρεί. Και που τον ξέρεις εσύ τον Ριχάρδο και νομίζεις κιόλας πως θα χαρεί; Όλοι χαίρονται όταν τους σκέφτεται κάποιος. Ο Ριχάρδος δεν είναι σαν όλους τους άλλους. Γιατί; Τι διαφορετικό έχει ο Ριχάρδος; Έχει διακυμάνσεις. Μόνο αυτό μπορώ να σου πω. Γιατί; Ξέρεις και κανέναν που να μην έχει; Του Ριχάρδου του αρέσει να ταξιδεύει με πολλά μποφόρ, αυτό εννοώ, καίει φλάντζες. Είναι ζωντανός άνθρωπος. Οι ζωντανοί καίνε και φλάντζες. Τώρα που το λες… έχω να μιλήσω καιρό. Πες του να σε πάρει τηλέφωνο. Κι αν δεν το δει; Παρ’ τον εσύ. Καλά, θ’ ανεβάσω αυτό κι αν το δει θα με πάρει αυτός. Κι αν δεν το δει; Θα ήταν περαστικός. Δεν σε καταλαβαίνω, δεν μπορείς να τον πάρεις ένα τηλέφωνο; Φυσικά και μπορώ. Αλλά δεν θα έχω τι να του πω. Πες του ότι είσαι καλά. Θα το καταλάβει αυτό, όταν δεν είμαι καλά δεν γράφω. Κι αν το δει και δεν σε πάρει; Θα με πάρει. Αν είναι μέσα θα με πάρει σε 5 λεπτά. Κι αν δεν είναι; Ω, αρκετά. Αν δεν με πάρει θα τον πάρω εγώ. Και τώρα θ’ ανεβάσεις αυτό; Δεν είναι πολύ ιδιωτικό; Όλα που γράφω είναι ιδιωτικά. Καλά, δεν θα σου πω εγώ, κάνε ότι θες. Να του γράψω χαιρετισμούς; Γιατί όχι; Κι ότι τον αγαπάμε πολύ να του πεις.

Τα ονειροπερπατήματα του Pirandello

Ξέρεις τι πιθύμησα; Τι; Ένα πεϊνερλί. Από ’κείνα τα παλιά της Δροσιάς. Δεν υπάρχουν πια αυτά. Ή μια μακαρονάδα φούρνου στο Σιτέ. Ούτε Σιτέ υπάρχει πια. Τι πάει να πει αυτό, δεν μπορώ να ονειρεύομαι; Νόμιζα ότι πρόκειται για πραγματικές επιθυμίες. Για πραγματικές πρόκειται. Αλλά μπορώ και να τις ονειρεύομαι.

Οι βαρκούλες κι ο Pirandello

Λόγια. Έχουμε τρελαθεί στα λόγια. Αδιέξοδο, τι να πεις; Το καταλαβαίνω αυτό αλλά είναι ανάγκη να το μοιρολογάμε; Αγανακτείς χωρίς να το θέλεις. Λες να ’ναι κάποιο διαστημικό πρόγραμμα; Ποιο πράγμα; Η υπουργοποίηση Κουβέλη. Δεν ξέρω, μπορεί. Δεν είχαμε με τι να κλαίμε μήπως; Τον θάβουνε πάντως. Ναι, θάβουνε τον ένα και ξεθάβουνε τον άλλον. Λες να ’ναι τίποτα χρωστούμενα; Μπα. Κουβέντα να γίνεται είναι, βάζεις έναν άσχετο στην καρέκλα και τρώει τα αυγά. Ενώ εσύ; Εσύ τρως κανονικά, σε άλλο τραπέζι. Μα θα κάνει μια μαλακία αυτός ο Κουβέλης, δεν θα κάνει; Θα κάνει. Και με το που θα την κάνει τον αποσχηματίζεις και παραμένεις αριστερός και ηγέτης. Και τον απενεργοποιείς και γι’ αργότερα. Νοικοκύρεμα λέγεται, πάστρεμα. Ξεπάστρεμα θες να πεις, λόγω ανοχής. Τι να πεις; Τι να πεις… βαρκούλες μου που πάτε.