Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου 2008

Η βόλτα του pirandello

Ο pirandello είπε να κάνει σήμερα κάτι παράτολμο και δίχως να πει τίποτα, δοκίμασε το πρωί να βγάλει τα σκυλιά βόλτα, τα έδεσε λοιπόν απ’ το λουρί και βγήκε στον δρόμο. Ο καιρός ήταν υγρός κι όλα γύρω χάνονταν στην πρωινή ομίχλη. Το σύννεφο ήταν τόσο χαμηλά που του φαινόταν πως αν άπλωνε το χέρι του, θα χανόταν κι αυτό.
Με πολύ προσεκτικά βήματα έφτασε τελικά στον δρόμο της παραλίας κι αφού η ορατότητα ήταν περιορισμένη αφουγκράστηκε μήπως περνούσε κανείς. Όλα ήταν ήσυχα, δεν ακουγόταν το παραμικρό κι ο Pirandello διέσχισε την άσφαλτο. Έκανε ακόμα μερικά μέτρα μέχρι να χωθούν τα παπούτσια του στην άμμο. Εκεί έσκυψε, έλυσε το λουρί κι αμόλησε τα σκυλιά. Εκείνα έτρεξαν μακριά, μπαινοέβγαιναν στο σύννεφο, τη μια στιγμή ήταν εδώ, την άλλη εκεί.
Ο Pirandello παρακολούθησε για λίγο αυτό το φαινόμενο. Όλα του φαίνονταν κανονικά κι από ‘δω κι από ‘κει… οπότε είπε να τολμήσει το επόμενο βήμα και στο τέλος το έκανε.
Αρκετή ώρα μετά τα σκυλιά επέστρεψαν.
Αυτός, από ‘κείνη την ώρα αγνοείται।