Punto Fijo

Τα μήκη και τα πλάτη του pirandello, το σταθερό σημείο... δεν είναι πουθενά, έτσι δείχνουν οι χάρτες, έτσι λέει ο εξάντας.

Ο pirandello πλανιέται στη θάλασσα του net. Σαν πλοίο φάντασμα. Άχρονος... και στέλνει σήματα... παύλες – τελείες... άχρονες.

Δεν υπάρχει χρόνος εδώ κι αν υπάρχει δεν είναι πραγματικός। Ούτε πρόσωπα υπάρχουν, ούτε φωνές, μόνο λέξεις, είναι σαν να μιλάμε με νοήματα, με βλέμματα κι ούτε καν μ’ αυτά, μιλάμε με στίγματα, σαν τηλεγραφητές.