Η γνώμη του Pirandello

Λοιπόν είπε ο Pirandello, τι θα γινόταν αν ένας ανώνυμος εδώ ομολογούσε πως έκανε ας πούμε έναν φόνο;
Τίποτα δεν θα γινόταν, γιατί πρώτα απ’ όλα κανείς δεν θα τον πίστευε, ποιος που θα ‘χε κουκούτσι μυαλό στο κεφάλι του θα ομολογούσε ένα φόνο;
Και ποιος έχει καιρό να ασχοληθεί μ’ αυτά που δημοσιεύονται κάθε τόσο στο internet;
Πρόσεξε πως κανείς δεν τον πρόσεχε.
Λοιπόν, πήγε να ξαναπεί αλλά κάποιος άλλος συνέχισε να λέει ένα ανέκδοτο και μάλλον κανείς δεν ενδιαφερόταν για ‘κείνα που έλεγε.
Περίμενε να τελειώσει το ανέκδοτο.
Λοιπόν είπε μετά, το internet δεν είναι παρά η άλλη πλευρά του εαυτού μας, ένα καταδυναστευμένο εγώ.
Γύρισε και κοίταξε μετά όλους όσους βρίσκονταν στο τραπέζι. Μερικοί τον κοίταζαν, κάποιοι άλλοι ούτε καν που τον άκουσαν και συνέχισαν να τρώνε.
Ο Pirandello χτύπησε επίμονα με το μαχαίρι του το πιάτο, έτσι που όλοι τώρα γύρισαν και τον κοίταξαν.
Μπορεί να μην σας ενδιαφέρει είπε, αλλά αυτή είναι η γνώμη μου.
Κάποιος αναστέναξε και κάποιος άλλος πήγε να πει κάτι αλλά ο Pirandello ξαναχτύπησε το μαχαίρι του. Το θέμα είναι σοβαρό είπε. Όσο η τιμή του πετρελαίου ή η τρύπα του όζοντος, γιατί αν δεν το έχετε καταλάβει το διαδίκτυο είναι το μέλλον μας.
Μερικοί άφησαν τα πηρούνια τους, η ατμόσφαιρα είχε χαλάσει κάπως.
Ο Pirandello σηκώθηκε απ’ το τραπέζι και πήγε κι έβαλε μουσική. Ας χορέψουμε είπε, δεν χρειάζεται να χαλάμε τις καρδιές μας για το internet.