Οι «σπουδές» του Pirandello

Έβρεχε όλη τη νύχτα και η θερμοκρασία είναι αρκετά χαμηλή.

Ο pirandello αποφάσισε να δει τι καιρό κάνει γύρω στις εννιά το πρωί, άνοιξε λοιπόν την πόρτα και έκανε μερικά βήματα στη βεράντα. Μετά έκανε δυο – τρεις βαθιές εισπνοές και αναφώνησε: «Καθαρό οξυγόνο».

Μετά, την ώρα του καφέ έδειχνε αρκετά σκεπτικός και τον ρώτησα τι είχε.

«Τίποτα» είπε, «απλώς σκεφτόμουν γιατί δεν σπούδασα κάτι πιο χρήσιμο».
«Πιο χρήσιμο;»
«Ναι, φυσική για παράδειγμα».
«Φυσική; Πώς σου ‘ρθε τώρα αυτό;»

Ο Pirandello έκανε μια κίνηση και μου έδειξε το παράθυρο, «ναι» είπε, «έτσι θα μπορούσα να ξέρω γιατί βρέχει και δεν χιονίζει ας πούμε, τώρα όλα αυτά για ‘μένα είναι απλώς θαύματα, θα μπορούσα να ‘χα γίνει μετεωρολόγος».
«Μετεωρολόγος; Και σε τι θα σου ήταν αυτό χρήσιμο;»
«Πώς…» έκανε, «δεν είναι χρήσιμο να ξέρει κάποιος τι καιρό κάνει;»

«Ή μετεωρολόγος είναι αυτός που εξετάζει τα μετέωρα… τους κομήτες, τα αστέρια πού πέφτουν, πώς λέγεται αυτός που τα εξετάζει αυτά, μετεωρολόγος δεν λέγεται;»
«Κοσμολόγος νομίζω» είπα, «ή αστροφυσικός».

«Ωραία» είπε ο pirandello, “και κοσμολόγος δεν θα ήταν και άσχημο. Ή και αστροφυσικός».