Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2016

Τα αυγά, η διάλεξη για την κωμωδία κι ο Pirandello

Δεν ξέρω αν το πιάνετε αλλά εμείς είμαστε τα πρόσωπα της κωμωδίας είπε ο Pirandello, εσείς κι εγώ. Όχι, όχι του είπα, δεν πρέπει να τους συμπεριλάβεις, έτσι τους φανατίζεις, νιώθουν ενοχές και αντιδρούν. Και πώς να το πω; Μίλα άσχετα, ούτε εσείς ούτε εγώ, γενικά. Γενικά λοιπόν είπε ο Pirandello, μιλώντας για τα πρόσωπα της κωμωδίας εννοούμε τους άλλους. Ούτε έτσι είπα εγώ, έτσι τους βγάζεις απ’ το παιχνίδι και δεν τους ενδιαφέρει τι τους λες. Ούτε έτσι λοιπόν έκανε. Και πώς θα μπω στο θέμα, με αοριστίες; Ναι, γιατί όχι; Γιατί οι αοριστίες δεν λένε ποτέ τίποτα και γιατί η κωμωδία είναι πάντα στοχευμένη. Να κάνεις αυτό που έκανε ο Χορν στις ερωτικές σκηνές με τη Λαμπέτη, την κοίταζε λίγο πιο πάνω απ’ τα μάτια. Δηλαδή άμα κοιτάω το υπερπέραν είναι εντάξει; Εννοώ μεταφορικά, να μην γίνεσαι συγκεκριμένος, μια διάλεξη είναι διάβολε, δεν είναι δοκίμιο. Όχι είπε ο Pirandello και μάζεψε τα χαρτιά του. Δεν το κάνω. Γιατί; Γιατί αυτό δεν θα ’ναι διάλεξη, θα ’ναι πρόσεξε μην σπάσεις κανένα αυγό, γι’ αυτό.