Η εκκλησία των πυραντελιστών κι ο Pirandello

Δεν σε πιστεύω είπα έκπληκτος, τι είναι όλα αυτά τα πράγματα; Βρήκα αυτούς τους πίνακές σου παραπεταμένους και είπα να τους αξιοποιήσω είπε ο Pirandello, ελπίζω να μην έχεις αντίρρηση. Φυσικά και έχω είπα. Και πρώτα - πρώτα, τι είναι όλα αυτά τα καντηλέρια και τα κεριά; Ο Θεός είναι άγνωστος είπε εκείνος ήρεμα. Μπορεί αυτοί οι πίνακες να είναι το πραγματικό πρόσωπο του Θεού. Ή των αγγέλων. Μα αυτά που κάνω δεν έχουν καμιά σχέση με τον Θεό. Και τι ρόλο παίζουν τα καντηλέρια, ξεμωράθηκες; Καθόλου είπε και συνέχισε να ανάβει κεράκια. Τι προσπαθείς να παραστήσεις τότε; Κοίτα μου είπε και μ’ έπιασε απ’ το χέρι, αρχιτεκτονικά δεν έχουμε να κάνουμε με μια κανονική εκκλησία αλλά και τα τζαμιά είναι διαφορετικά, οι καθολικοί έχουν αγάλματα, οι ορθόδοξοι εικόνες… είπε τίποτα ο Θεός για όλα αυτά; Είπε αυτά είναι λάθος; Είπε μήπως τι του αρέσει; Βάλε κάτι άλλο στην εκκλησία σου είπα, όχι τα έργα μου. Να τα κατεβάσεις αμέσως και να τα πας πίσω εκεί που τα βρήκες. Μα τίποτα δεν καταλαβαίνεις; Είναι η κατάλληλη στιγμή. Κατάλληλη στιγμή για ποιο πράγμα ακριβώς; Για ν’ αγιοποιηθείς; Η κρίση χριστιανέ μου, είναι μοναδική ευκαιρία. Τι ευκαιρία; Για τι πράγμα; Μα για… για να προτείνουμε κάτι καινούργιο. Ο κόσμος θα στραφεί πάλι στην εκκλησία, δεν καταλαβαίνεις; Και θα κάνουμε την εκκλησία των πιραντελιστών; Και τι θα πρεσβεύει; Την διαφορετικότητα. Δεν θα έχει προηγούμενο. Και δεν θα είναι πιραντελιστών, θα είναι πυραντελιστών Ωραία, βάλε κάτι άλλο στον τοίχο σου, όχι τα έργα μου. Και σβήσε και όλα αυτά τα κεριά, θα πάρουμε καμιά φωτιά. Κοίτα τι θα γίνει είπε ο Pirandello, είναι πολύ απλό. Για ν’ ακούσω. Αυτοί οι πίνακές σου δεν αξίζουν τίποτα, έτσι δεν είναι; Τώρα μπορεί και να μην αξίζουν παραδέχτηκα. Με την κρίση τίποτα δεν θ’ αξίζει σε λίγο. Να ορίστε μου είπε και μου έδειξε κάτι χαρτιά, αυτές είναι οι άδειες. Κι αυτά είναι τα συμβόλαια απ’ τις ασφαλιστικές, ασφάλισα τα έργα σου για φωτιά, κλοπή και τα λοιπά. Ευχαριστώ είπα. Με τιμά το ενδιαφέρον σου για την τέχνη μου. Αλλά θα πάρω τα εργάκια μου και θα φύγω αν μου επιτρέπεις, δεν πρόκειται να συμμετάσχω σε μια απάτη. Ποιος μίλησε για απάτη; Δεν μιλάς για εμπρησμό; Όχι φυσικά, για ατύχημα λέω. Ατύχημα που θα το προκαλέσεις εσύ, θα καούν τα εργάκια μου και εσύ θα εισπράξεις τις ασφάλειες. Μαζί θα εισπράξουμε τις ασφάλειες. Και εσένα θα σου μείνουν τα καμένα εργάκια να τα κάνεις μετά ό,τι θες. Δεν θα τα πάρει η ασφάλεια; Τι να κάνει τα καμένα έργα η ασφάλεια; Κι εγώ τι θα τα κάνω; Τίποτα. Θα παραμείνουν στη θέση τους. Μετά θα βάλουμε ένα κουτί απ’ έξω για ανοικοδόμηση του ναού και θα έρχονται να μας δίνουν τον οβολό τους… ψιλοπράγματα αλλά όλο και κάτι θα βγαίνει. Μα δεν είναι κανονική εκκλησία, δεν έχεις καν οπαδούς, ποιος θα ’ρχεται; Οι περίεργοι, να δουν την καταστροφή. Θα στέκεσαι κι εσύ περίλυπος κάπου, θα σε οικτίρουν… Ξέχνα το, δεν πρόκειται να το κάνω, θα ρεζιλευτώ. Δεν θα ρεζιλευτείς καθόλου. Ίσα - ίσα. Άμα δουν ότι βγάζεις χρήματα τόσο πιο πολύ θα σε σέβονται, θα μιλάνε για τα έργα σου, όλο και κάποιος θα θέλει έναν καμένο πίνακα για τη συλλογή του, θα πάρουν μεγάλη αξία. Λες; Φυσικά και λέω είπε ο Pirandello. Ναι… αλλά τα έργα μου; Θα θυσιαστούν. Αλλά για καλό σκοπό. Έτσι γίνεται πάντα, κάτι πρέπει να θυσιάσεις για να πας μπροστά, δεν γίνεται αλλιώς.