Δευτέρα 20 Νοεμβρίου 2017

Τα αυγά κι ο Pirandello

Δηλαδή τι νομίζεις ότι κάνεις; Αντιστέκομαι. Με τον τρόπο μου. Αντιστέκεσαι. Σε τι ακριβώς; Στη διαφθορά μάλλον. Αλλά δεν μαζεύεται. Γιατί δεν γράφεις μια καταγγελία; Γιατί μπάζει. Και γιατί δεν υπάρχουν καλοί και κακοί, είναι αχταρμάς. Ναι αλλά έχει δίκιο η κοπελιά που σου λέει ότι αν δεν κάνεις εσύ τίποτα ποιος θα το κάνει. Κάνω. Ψιλοπράγματα αλλά κάνω. Να επιμείνεις. Δεν γίνεται τίποτα. Και νιώθω γελοίος να κουνάω σημαίες πέρα – δώθε και να νομίζουν πως τους κάνω σήματα. Βλέπεις όμως ότι δεν είναι όλοι αδιάφοροι. Μιλάμε για εξαιρέσεις. Οι περισσότεροι κοιτάνε απ’ την άλλη. Και δεν θέλω να καταντήσω ηθικολόγος, να λέω συνέχεια τι δεν είναι σωστό και πώς έπρεπε να γίνει, όλοι ξέρουν πώς έπρεπε να γίνει, ακόμα κι αυτοί που το κάνουν λάθος. Και γιατί το κάνουν; Η διαφθορά που σου ’λεγα. Το μέλι, τα αξιώματα. Κι επειδή έχουν το μαχαίρι και το πεπόνι, επειδή δεν υπάρχει ήθος. Εσύ όμως είσαι υποχρεωμένος να κάνεις κάτι, δεν φτάνουν τα ωραία λόγια, χρειάζεται δράση, πράξεις. Δεν γίνεται ομελέτα χωρίς να σπάσεις αυγά. Δεν γίνεται. Και δεν γίνεται γιατί κανένας δεν θέλει να σπάσει τα δικά του αυγά. Σπάσε των άλλων τότε. Δεν μπορώ, θα έπρεπε να είμαι συστημικός.