Το όνειρο κι ο Pirandello

Ξέρεις μήπως από όνειρα; Όχι, γιατί; Γιατί είδα στον ύπνο μου ότι ήμουν σ’ ένα αυτοκίνητο κι ότι ήρθε ένας κακός και μου ’ριχνε απ’ έξω νερό με μια μάνικα να με πνίξει. Και μετά ήρθες εσύ και με ξύπνησες. Γιατί δεν με πήρες ένα τηλέφωνο; Γιατί; Τι θα έκανες; Θα τον κανόνιζα. Πώς δηλαδή; Θα τον έπιανα στις γρήγορες. Μα αφού ήταν όνειρο. Γι’ αυτό.