Σάββατο 20 Ιανουαρίου 2018
Το φοιτητικό κίνημα κι ο Pirandello
Σαν πλανόδια απελπισία είμαστε.
Τι θες να σου κάνει κι ο κόσμος;
Ο κόσμος δεν μπορεί, η κυβέρνηση δεν μπορεί, ποιος μπορεί;
Μπορεί αύριο να ’ναι καλύτερα τα πράγματα.
Με δουλεύεις;
Μ’ αναγκάζεις.
Δηλαδή ούτε να μιλάμε δεν θα μπορούμε τώρα;
Και με το να περιφέρουμε την απελπισία μας από δω κι από κει τι βγαίνει;
Παλιά λέγαμε τουλάχιστον συνθήματα, πώς θαρρείς έγινε το Πολυτεχνείο;
Δεν έχουμε χούντα, αν είχαμε κάτι θα γινόταν.
Τι εννοείς;
Τότε είχες με ποιον να τα βάλεις ενώ τώρα σου βγαίνει ο αριστερός από δεξιά και δεν έχεις πλάτη, δεν έχεις τι να επικαλεστείς.
Έχεις το «συμπαράσταση λαέ», πώς δεν έχεις;
Ναι αλλά αυτό το λέγανε οι φοιτητές, τώρα ποιος να το πει;
Τι, δεν έχουμε φοιτητές;