Σάββατο 20 Ιανουαρίου 2018

Το φοιτητικό κίνημα κι ο Pirandello

Σαν πλανόδια απελπισία είμαστε. Τι θες να σου κάνει κι ο κόσμος; Ο κόσμος δεν μπορεί, η κυβέρνηση δεν μπορεί, ποιος μπορεί; Μπορεί αύριο να ’ναι καλύτερα τα πράγματα. Με δουλεύεις; Μ’ αναγκάζεις. Δηλαδή ούτε να μιλάμε δεν θα μπορούμε τώρα; Και με το να περιφέρουμε την απελπισία μας από δω κι από κει τι βγαίνει; Παλιά λέγαμε τουλάχιστον συνθήματα, πώς θαρρείς έγινε το Πολυτεχνείο; Δεν έχουμε χούντα, αν είχαμε κάτι θα γινόταν. Τι εννοείς; Τότε είχες με ποιον να τα βάλεις ενώ τώρα σου βγαίνει ο αριστερός από δεξιά και δεν έχεις πλάτη, δεν έχεις τι να επικαλεστείς. Έχεις το «συμπαράσταση λαέ», πώς δεν έχεις; Ναι αλλά αυτό το λέγανε οι φοιτητές, τώρα ποιος να το πει; Τι, δεν έχουμε φοιτητές;