Ο νόμος του Pirandello

Ο pirandello κοίταξε το πρωί την άδεια μέρα απ’ το ανοιχτό παράθυρο।
Κοίταξε τη συστάδα των δέντρων, τη θάλασσα, τον ουρανό, τα καλώδια της ΔΕΗ, κάποια πουλιά που πετούσαν ανέμελα. Κοίταξε το σπίτι του γείτονα απέναντι, τον είδε που πότιζε, πριν φύγει για τη δουλειά. Είδε την γειτόνισσα του γείτονα που κοίταζε αυτόν και τον γείτονα και υπέθεσε πως κάποιος που εκείνος δεν έβλεπε παρακολουθούσε τη γειτόνισσα και τον γείτονα, μπορεί κι αυτόν. Σκέφτηκε μια πόλη που παρακολουθεί ο ένας τον άλλον, ποιος θα κάνει τη στραβή, να πέσουν πάνω του να τον ξεσκίσουν. Του φάνηκε απογοητευτική αυτή η εικόνα. Μετά σκέφτηκε πως μάλλον πρόκειται για νόμο της φύσης, κάποιον νόμο που δεν είχε ανακαλύψει κανείς άλλος πριν.