Ο ουρανός του pirandello

Το τηλέφωνο χτυπούσε για ώρα. Μετά έκλεινε κι ύστερα από λίγο χτυπούσε ξανά.
Ο pirandello αποφάσισε κάποτε ν’ απαντήσει και σήκωσε το ακουστικό.
Ναι, είπε.
Πώς είναι ο καιρός εκεί; Ρώτησε η φωνή στο τηλέφωνο.
Ο Pirandello κοίταξε άλλη μια φορά τον συννεφιασμένο ουρανό απ’ το παράθυρο, σκεφτικός είπε, είναι σαν να λέει να βρέξω – να μην βρέξω;

Το απόγευμα ο καιρός συνέχισε στο ίδιο μοτίβο.
Όταν νύχτωσε πια και δεν είχε βρέξει καθόλου, ο Pirandello άκουσε τον καιρό στις ειδήσεις.
Ό,τι θέλουν λένε είπε. Δεν είναι να εμπιστεύεσαι κανέναν, να δεις που θα ξαστερώσει κιόλας.
Μετά έσβησε τα φώτα, πήρε την πολυθρόνα και κάθισε κοντά στο παράθυρο.
Δεν θα κοιμηθώ απόψε είπε, θα περιμένω να δω αν θα βρέξει.