Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2009

“Πολύ κακό για το τίποτα” και τον pirandello

«Ο Κλαύδιος, η Ηρώ», είπα, «ο Βενέδικτος και η Βεατρίκη, ήταν όλοι εκεί. Αλλά... δε συναντήθηκαν».
«Ήταν από άλλο έργο», είπε ο Pirandello, «γι’ αυτό».
«Δεν σε είδα τελικά», εξέφρασα την πικρία μου.
«Συμμετείχα σ’ αυτό το παιχνίδι με τις μάσκες», είπε, «ήταν διασκεδαστικό… ξέρεις, κρύβεσαι και σε ψάχνουν να σε βρουν, αλλά δεν είναι αυτό μόνο, είναι βασικά ένα παιχνίδι δίχως κανόνες».
«Ποτέ δεν κατάλαβα τέτοιου είδους παιχνίδια», είπα.
«Δε διαθέτεις φαντασία», μου είπε, «γι’ αυτό».
«Κάποια παρατήρηση;», ρώτησα.
«Τι παρατήρηση;», με χτύπησε συντροφικά στην πλάτη, «έκανες την επανάστασή σου. Είδες ποτέ να αλλάζει τίποτα μετά από μια επανάσταση;»
Δεν είχα δει βέβαια…