Τα χριστουγεννιάτικα δέντρα κι ο Pirandello

Ωραία επιχείρηση αυτή με τα χριστουγεννιάτικα δέντρα είπα κάποια στιγμή μεταξύ άλλων. Τα παίρνεις απ’ την πατρίδα και τα αποδίδεις στη θρησκεία και την οικογένεια που είναι νομίζω και το έμβλημά μας ως έθνος. Είναι μάταιο να προσπαθείς να δώσεις στους άλλους κάτι που δεν θέλουν να καταλάβουν είπε ο Pirandello. Τι θες να πεις; Μα στο είπα ήδη. Είπες μόνο ότι είναι μάταιο… Αυτό ακριβώς. Δεν καταλαβαίνεις γιατί δεν θέλεις να καταλάβεις. Είσαι δηλαδή υπέρ αυτής της εκμετάλλευσης; Μια χαρά επιχείρηση είναι αυτή με τα δέντρα, μόνος σου το ’πες. Δεν έχω τίποτα με την επιχείρηση, έχω με το ότι στηρίζεται σε μια βλακεία, βάζουν τους ανθρώπους σε μια ατμόσφαιρα και τους εκμεταλλεύονται. Θέλουν να τους εκμεταλλεύονται, δεν τους πουλάνε με το ζόρι. Μ’ αυτό ακριβώς είναι που γίνομαι έξαλλος. Κι εσένα σε εκμεταλλεύονται, δεν βλέπω να κάνεις κάτι γι’ αυτό. Που μ’ εκμεταλλεύονται; Ας μην το κουβεντιάσουμε τώρα αυτό, ας πούμε ότι δεν έχεις κανένα κέρδος, γιατί κάνεις ό,τι κάνεις χωρίς κέρδος; Κι αυτό πάει να πει ότι μ’ εκμεταλλεύονται; Αυτό πάει να πει πως κάτι καλύπτεις μέσα σου μ’ αυτόν τον τρόπο. Όπως κάνουν οι άλλοι που αγοράζουν χριστουγεννιάτικα δέντρα, καλύπτουν κάποια ανάγκη. Τι ανάγκη μπορεί να σου καλύψει ένα δέντρο; Την ανάγκη για κάτι καλύτερο, είναι σαν να δίνουν σχήμα σε κάτι που εύχονται. Καταλαβαίνω είπα. Και λες ότι κάνω το ίδιο; Δεν το λέω απλώς είπε ο Pirandello, το πιστεύω.