Ο ηρωισμός, η Βικιπαίδεια κι ο Pirandello

Ορίστε είπα, το λέει καθαρά, το βράδυ της 6ης Δεκεμβρίου του 2008, περί την 9 μμ, στη συμβολή των οδών Τζαβέλλα και Μεσολογγίου, ο νεαρός Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος έπεσε νεκρός μετά από πυροβολισμό του ειδικού φρουρού της Ελληνικής Αστυνομίας Επαμεινώνδα Κορκονέα, ο οποίος συνοδευόταν από τον συνάδελφο του, Βασίλη Σαραλιώτη. Ο θάνατος ήταν ακαριαίος, καθώς σύμφωνα με την ιατροδικαστική εξέταση η σφαίρα διαπέρασε την καρδιά και καρφώθηκε στον 10ο θωρακικό σπόνδυλο. Το να ζεις ηρωικά, με 300 ευρώ ας πούμε, δεν φτάνει σχολίασε ο Pirandello, πρέπει να πεθάνεις. Στο σκεπτικό της ετυμηγορίας του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Άμφισσας συνέχισα, το οποίο κήρυξε ένοχο ανθρωποκτονίας από πρόθεση, με άμεσο δόλο, τον Κορκονέα, χωρίς κανένα ελαφρυντικό, λέει ότι ο αστυνομικός σκόπευσε ευθεία και πυροβόλησε όχι μία, αλλά δύο φορές. Γιατί μου τα λες τώρα όλα αυτά; Για να πάω στην πορεία; Όχι, στα λέω γιατί το λήμμα για σένα στη Βικιπαίδεια δεν λέει τίποτα είπα, γιατί δεν γράφεις μια αυτοβιογραφία; Από πού κι ως που; Εμένα δεν με πυροβόλησαν. Για κάποιους που ενδιαφέρονται. Μπορούν ν’ αυτοσχεδιάσουν και χωρίς εμένα είπε ο Pirandello. Ύστερα πήρε την ομπρέλα του και βγήκε στη λιακάδα. Δεν τον καταλαβαίνω αυτόν τον άνθρωπο.