Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου 2017

Το μπάννερ κι ο Pirandello

Ωραίο μπάννερ είπε ο Pirandello. Έχεις κι άλλα τέτοια; Όχι. Αλλά πρέπει να παραδεχθείς ότι είναι ωραία ατάκα. Ναι αλλά δεν απευθύνεται πουθενά. Δεν πειράζει. Τι δεν πειράζει; Που όπως λες δεν απευθύνεται πουθενά. Μου φτάνει που συνειδητοποιώ εγώ κάποια πράγματα. Θεωρητικά η τέχνη πρέπει ν’ απευθύνεται κάπου όμως, δεν πρέπει; Εντάξει δεν είναι και πάρε κόσμε αλλά αυτά έχω, σ’ όποιον αρέσει. Πάλι αρπάζεσαι. Δεν αρπάζομαι αλλά μια ώρα ψάχνω να βρω να πω κάτι κι έρχεσαι και μου τη μπαίνεις, μην μου τη μπαίνεις να μην αρπάζομαι. Εγώ τα λέω για το καλό σου. Πες τα τότε με άλλον τρόπο. Αυτός είναι ο τρόπος μου. Αλλά εσύ θες όλοι να συμφωνούμε μαζί σου, δεν γίνεται. Κι εσύ είσαι εκτός τόπου και χρόνου αλλά εγώ δεν λέω τίποτα. Δεν λες τίποτα γιατί δεν σου δίνω το δικαίωμα, αν αρχίσω να λέω κουταμάρες δεν θα μου το πεις; Θα στο πω αλλά με καλό τρόπο. Άρα καταλήγουμε στο ότι σημασία έχει το πώς θα πεις κάτι, όχι το τι λες. Να, τώρα διαστρεβλώνεις τα λόγια μου, δεν σου κάνω λογοκρισία. Ποιος μίλησε για λογοκρισία; Καλά, ας το ξεχάσουμε. Ας το ξεχάσουμε. Αλλά εγώ για το καλό σου το είπα, πρέπει να λαμβάνεις υπόψη σου και ποιος τα διαβάζει αυτά τα πράγματα. αλλιώς είναι μπαλοθιές στον γάμο του Καραγκιόζη. Ορίστε. Είχες δεν είχες μου την είπες πάλι. Καλά, δεν λέω τίποτα. Καταλαβαίνω τι λες καημένε, ο τρόπος σου είναι που μου δίνει στα νεύρα. Ας αλλάξουμε θέση. Πες ότι γράφω εγώ κάτι τέτοιο, τι θα μου έλεγες; Τα ίδια. Αλλά με καλύτερο τρόπο. Θα έλεγα ότι εγώ φταίω μάλλον που δεν καταλαβαίνω ή κάτι τέτοιο. Εγώ θα το έσβηνα. Ωραία είπα, το σβήνω. Και να δούμε αν θα καταλάβει κανείς τίποτα.