Η φυτολογία κι ο Pirandello

Πρέπει να τσαλαπατήσεις οτιδήποτε μέσα σου για να πετύχεις ακόμα και κάτι που αργότερα μπορεί και να μοιάζει πραγματικά ασήμαντο, δεν είναι γελοίο Εξαρτάται από το σε τι αναφέρεσαι. Αναφέρομαι στις αποτιμήσεις. Ναι αλλά πιθανόν και οι ίδιες οι αποτιμήσεις να είναι γελοίες. Ακόμα χειρότερα. Γιατί δεν παίρνεις τα πράματα απλώς όπως έρχονται; Το προσπαθώ αλλά δεν είναι εύκολο. Δεν απασχολείς το μυαλό σου αρκετά με άλλα πράγματα, γι’ αυτό. Υποτίθεται ότι οι αποτιμήσεις σε βελτιώνουν. Και η βροχή ευνοεί τα φυτά αλλά δεν το σχολιάζουν. Μπορεί να το σχολιάζουν και να μην το αντιλαμβανόμαστε. Ναι αλλά κι αυτό είναι με ανθρώπινα κριτήρια. Μα δεν είμαι υπεράνθρωπος. Αυτό θα μπορούσε να είναι μια σκοπιμότητα όμως. Γιατί πάντα καταλήγουμε να συζητάμε κάτι άλλο απ’ αυτό που σου λέω; Γιατί αυτά που λες δεν σηκώνουν συζήτηση. Αυτό τώρα είναι υπεκφυγή. Δεν υπεκφεύγω, απλώς δεν έχω τι να σου πω, αν νομίζεις ότι τα πράγματα που κάνεις μπορεί να μην έχουν αξία γιατί τα κάνεις; Δεν ξέρω. κι εγώ αναρωτιέμαι. Θα μπορούσες να αναρωτηθείς για κάτι άλλο. Μπορεί να είμαι εμμονικός. Ή να έχεις τάση σε σοφιστείες. Λες να είναι κακό αυτό; Δεν νομίζω. Για να είναι κακό κάτι πρέπει να βλάπτει και κάποιον. Και στην περίπτωσή μου; Μπορεί και να σε βλάπτει. Αλλά μπορεί και να σου κάνει καλό. Και πώς θα το ξέρω αυτό; Με φυτολογικούς όρους μπορεί ν’ αρχίσεις να μαραζώνεις οπότε θα είναι κακό. Ή ν’ ανθίσεις οπότε θα είναι καλό.