Ο Pirandello κι ο πατέρας του

Σελίδες επί σελίδων για την ιστορία της τέχνης και τους καλλιτέχνες ενώ το καράβι έχει μπρουμυτίσει και οι μισοί είμαστε ήδη κάτω απ’ το νερό. Αν δεν είναι τραγέλαφος αυτά τα πράγματα τι είναι; Μην γίνεσαι απαισιόδοξος. Μην με τρελαίνεις κι εσύ, τι να ’μαι δηλαδή, χαρούμενος; Όχι αλλά με την απαισιοδοξία δεν βγαίνει τίποτα, έτσι μου ’λεγε ο πατέρας μου. Είχε κι άλλες τέτοιες ωραίες ιδέες ο πατέρας σου; Βέβαια, μια μέρα που δεν ήξερα μπάνιο και πνιγόμουν μ’ έβγαλε να πάρω ανάσα κι ύστερα με ξαναβούτηξε να δω τις μέδουσες και τις γοργόνες. Κι εσύ τι έκανες; Τα είδα όλα και δεν ξαναβούτηξα στο νερό. Ωραία εκμάθηση. Ναι αλλά έκτοτε όποτε ακούω για πνιγμούς κρατάω την ανάσα μου μέχρι να σκάσω. Και τι σχέση έχει αυτό τώρα μ’ αυτό που σου λέω εγώ; Θέλω να πω ότι άλλο το να πνίγεσαι πραγματικά και άλλα τα σχήματα λόγου, μ’ αυτά απλώς πανικοβάλλεσαι. Έχω λόγους να πανικοβάλλομαι, δεν πανικοβάλλομαι γιατί δεν έχω τι άλλο να κάνω. Θα υπάρχει κάποια τακτική και γι’ αυτό, για όλα υπάρχει μια τακτική. Πώς δεν την είχε έτοιμη την τακτική ο πατέρας σου; Αφού δεν βγαίνει τίποτα πια με την τέχνη γιατί δεν τη στέλνεις από κει που ’ρθε να ησυχάσεις; Γιατί θέλει κουράγιο κι αυτό. Και γιατί νομίζω πως δεν υπάρχω δίχως την τέχνη. Είσαι φορτισμένος συναισθηματικά. Ποιος το λέει αυτό τώρα, ο πατέρας σου; Να κάτσεις ν’ αναλογιστείς τι καλό έκανε σε σένα η τέχνη. Μ’ έκανε αυτό που είμαι, πού θες να το πας; Είσαι εξαρτημένος, αυτό βλέπω. Κι ο πατέρας μου όταν έκοψε το τσιγάρο το ’κανε με το μαχαίρι. Αν είναι να μένει κι ο πατέρας σου εδώ, εγώ να φεύγω. Το ’φερε η κουβέντα.