Οι κιμωλίες κι ο Pirandello

Θα ήθελα να πάρω ένα σφουγγάρι και να τα σβήσω όλα απ’ αυτόν τον ρημαδοπίνακα. Θα γεμίσεις κιμωλίες το πάτωμα. Και ξέρεις πώς είναι αυτή η σκόνη, πάει και κάθεται παντού και… Θα σταματήσεις να επικρίνεις συνέχεια αυτά που λέω; Γίνεσαι σπαστικός. Μπορείς ν’ αναπτύσσεις τις θεωρίες σου χωρίς να κάνεις βρώμες στο πάτωμα. Ξέρεις καλά ότι δεν το λέω για το πάτωμα. Ναι αλλά εγώ το λέω για το πάτωμα. Μα πώς είναι δυνατόν να είσαι έτσι πεζός; Πεζός επειδή δεν θέλω να σφουγγαρίζω κιμωλίες; Μα δεν έχω κιμωλίες, σχήμα λόγου είναι. Με συγχωρείς, δεν το πρόσεξα. Τι έλεγες; Τίποτα, ξέχασέ το. Τόση φασαρία για το τίποτα…