Η ανάπτυξη κι ο Pirandello

Και δεν μου λες, εμείς γιατί δεν έχουμε φαβέλες; Γιατί δεν έχουμε ακόμη θέλεις να πεις. Ναι, δεν μπορούμε; Δεν είμαστε αρκετά ανεπτυγμένοι μάλλον, μην ξεχνάς ότι μόλις αρχίσαμε. Δηλαδή για πότε το υπολογίζεις; Να ζούμε σε χαβούζες; Δεν ξέρω, σε καμιά δεκαπενταριά χρόνια. Τόσο πολύ; Βιάζεσαι; Δεν θα το ’λεγα, από περιέργεια. Δεν γίνονται απ’ τη μια μέρα στην άλλη αυτά τα πράγματα, παίρνουν χρόνο. Κάτι σαν την ανάπτυξη δηλαδή γιατί κι αυτή θέλει χρόνο. Ναι, αλλά ανάπτυξη απ’ την ανάποδη. Δηλαδή; Να, για ν’ αναπτυχτούμε κανονικά, θα φτωχοποιηθούμε εμείς πρώτα για να γιγαντοθούνε οι άλλοι, έτσι γίνεται. Δεν το ’ξερα. Εμ τι νόμιζες; Δεν είναι εύκολα αυτά τα πράγματα, θέλει και κόπο και τρόπο. Πολεοδομικά εννοείς; Θα είναι σαν νέα αρχιτεκτονική. Αλλά πιο σοσιαλιστική, δεν θα ’χεις τίποτα αλλά όλα θ’ ανήκουν σε όλους. Και μετά; Θα είμαστε κάτι σαν νεομαοϊκοί. Δεν θα είμαστε δηλαδή μόνο φτωχοί; Θα είμαστε φτωχοί με όραμα όμως, όχι ό,τι ό,τι φτωχοί.