Τα ονειροπερπατήματα του Pirandello

Ξέρεις τι πιθύμησα; Τι; Ένα πεϊνερλί. Από ’κείνα τα παλιά της Δροσιάς. Δεν υπάρχουν πια αυτά. Ή μια μακαρονάδα φούρνου στο Σιτέ. Ούτε Σιτέ υπάρχει πια. Τι πάει να πει αυτό, δεν μπορώ να ονειρεύομαι; Νόμιζα ότι πρόκειται για πραγματικές επιθυμίες. Για πραγματικές πρόκειται. Αλλά μπορώ και να τις ονειρεύομαι.