Τετάρτη 9 Μαΐου 2018

Οι παπαρούνες κι ο Pirandello

Τελικά δεν ξέρω τι πάει να πει είμαι το ένα ή το άλλο, είναι μάλλον υπαρξιακό πρόβλημα, άλλοι το έχουν κι άλλοι όχι. Δεν είναι ματαιοδοξία; Είναι και ματαιοδοξία. Αλλά κυρίως είναι πληρότητα του εγώ, κάτι σαν επιβεβαίωση. Και τι νόημα έχει; Δεν ξέρω. μπορεί να θέλεις να νιώθεις ένα κεφάλι ψηλότερος από έναν άλλον. Αλλά δεν το λέω καλά. Είναι δηλαδή υψομετρικό ζήτημα; Όχι κυριολεκτικά αλλά μπορείς να το πεις κι έτσι. Κι αν πάω και σταθώ εκεί πέρα θα είμαι κάτι άλλο; Εξαρτάται απ’ το τι είναι εκείνο το πέρα. Ή πότε βρίσκεσαι κάπου. Ανακατεύεις όλες τις διαστάσεις και με μπερδεύεις. Είναι μπερδεμένες, δεν τις ανακατεύω. Γιατί δεν κάθεσαι να πιείς έναν καφέ όπως όλος ο κόσμος; Εσύ γιατί είσαι πάντα έτσι ισοπεδωτικός; Η ζωή είναι ισοπεδωτική, δεν είμαι εγώ. Ναι. Αλλά δεν είμαστε παπαρούνες. Πώς ξέρεις ότι οι παπαρούνες δεν έχουν παρόμοια προβλήματα; Τι προβλήματα να έχουν οι παπαρούνες; Είναι μέρος της φύσης, κάτι θα τις επηρεάζει κι αυτές. Μπορεί να είναι και σοβιέτ, δεν ξέρεις. Τώρα που το λες… οι παπαρούνες έχουν όλες το ίδιο ύψος. Και τι πάει να πει αυτό; Δεν έχουν διαφορές. Ή δεν είναι ορατές. Γεννιούνται ύστερα όλες μαζί. Και μετά όλες μαζί πάλι πάνε καλιά τους. Κι ύστερα επανέρχονται άλλες. Ή μπορεί να είναι κι οι ίδιες, που ξέρεις; Άλλες είναι. Αλά μπορεί να έχεις δίκιο, έχουν κάτι το σοβιέτ.