Σε τι αρέσκεται και σε τι δεν - ο pirandello

Ο pirandello δεν ενδιαφέρεται καθόλου για την άσκοπη περιοδικότητα της καθημερινότητας, «η επανάληψη κάνει ένα εξαίσιο έδεσμα άγευστο» λέει.
Προτιμάει τους μακρινούς μοναχικούς περιπάτους, ειδικά τα απογεύματα, όταν ο καιρός είναι μουντός και τα σύννεφα κατεβαίνουν χαμηλά, όταν το μετά υπόσχεται κάθε πιθανότητα.
Όταν τυχαίνει να μην συμβαίνει αυτό, όταν η θάλασσα είναι κάλμα κι η ζωή του μοιάζει απελπιστικά ανιαρή, βολεμένη και συντριπτικά όμορφη, κλείνεται μέσα και περιμένει να περάσει, όπως θα έκανε αν ήταν άρρωστος.
Επίσης του αρέσει να πηγαίνει για ψάρεμα. Δεν ξέρει να ψαρεύει βέβαια, ούτε του αρέσει το ψάρεμα αυτό καθαυτό, το ταρακούνημα με τη βάρκα, ή αυτό το ατέλειωτο περίμενε που εμπεριέχει η διαδικασία. Βρίσκει όμως σ’ αυτό τον χρόνο για να σκεφτεί κι έναν μεγαλειώδη κώδικα της ζωής. «Το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό» λέει κάθε φορά στο τραπέζι, «Και εγώ το ψάρι». Χαίρεται πάρα πολύ δε όταν ξεστομίζει αυτή την ανοησία.