Η “αντίσταση” του Pirandello

Ο pirandello είδε και ξαναείδε δεκάδες φορές τις ίδιες σκηνές που έπαιζαν στην τηλεόραση. Δεν απάντησε σε κανένα τηλέφωνο και είπε να πούμε σ’ όποιον τον γύρευε πως έλειπε, για δουλειές.
Μετά έλειψε για μερικές ώρες.
Όταν επιτέλους γύρισε παρακάλεσε να μην τον ενοχλήσει κανείς γιατί είχε να κάνει όπως είπε κάτι σοβαρό και κλείστηκε στο υπόγειο.
Κάποια στιγμή αργά το βράδυ, ζήτησε να του πάμε κάτι για φαγητό.
Το πρωί της άλλης μέρας μας παρακάλεσε να φύγουμε αν ήταν δυνατόν, ήθελε είπε να μείνει μόνος του.
Στην πόρτα μου έδωσε έναν φάκελο να παραδώσω στον δικηγόρο του, «εδώ γράφω κάτι» είπε, «θα σας εξηγήσει ο δικηγόρος».
Όταν φύγαμε κατέβηκε πάλι στο υπόγειο. Ζώστηκε τα αυτοσχέδια εκρηκτικά που είχε φτιάξει ακολουθώντας οδηγίες από ένα “επαναστατικό” φυλλάδιο.
Πέρασε το καλώδιο με το κουμπί που ενεργοποιούσε τον πυροκροτητή μέσα απ’ το μανίκι του κι έκανε επιτόπου μια πρόβα.
Αφού βεβαιώθηκε πως όλα ήταν όπως έπρεπε, έβαλε στο τέλος τις μπαταρίες.
Ανέβηκε ύστερα και κάθισε μπροστά απ’ την τηλεόραση. Επέλεξε το κανάλι που θα έβλεπε, εκείνο με τη μεγαλύτερη ακροαματικότητα. Μετά πήρε στη χούφτα του την άκρη του καλωδίου με το κουμπί. Ήταν μια ανθρώπινη βόμβα, έτοιμος να εκραγεί.