Τρίτη 15 Ιανουαρίου 2013

«PIRANDELLO GANG»

«Ας αναπαραστήσουμε λοιπόν τη σκηνή», είπε ο pirandello και πήρε το Καλάσνικοφ απ’ το πίσω κάθισμα. «Πρόσεχε μ’ αυτό το πράγμα», είπα. «Εσύ κράτησε τη μηχανή αναμμένη και τα άλλα άφησέ τα σε μένα», είπε και βγήκε απ’ το αυτοκίνητο. Έκανε μερικά βήματα, σταμάτησε, κοίταξε ένα γύρω, μου χαμογέλασε μ’ εκείνον τον μορφασμό που κάνει όταν χαμογελάει, όπλισε, σήκωσε το όπλο και το άδειασε στον τοίχο της παράγκας ενώ εμένα όλη αυτήν την ώρα η καρδιά μου πήγαινε να σπάσει. «Πώς σου φάνηκε;», με ρώτησε απ’ το παράθυρο. «Μπες μέσα να φύγουμε», φώναξα, ‘»γρήγορα». «Τι βιάζεσαι;», με ρώτησε μπαίνοντας με το πάσο του, «δε μας κυνηγάει κανείς». Πάτησα γκάζι και εξαφανιστήκαμε από ‘κει. «Είσαι τελείως τρελός», είπα. «Αν εμφανιζόταν κάποιος;» «Ηρέμησε», είπε. Είχε λύσει στο μεταξύ το όπλο και έβαζε τα κομμάτια του σ’ έναν εκδρομικό σάκο. «Κόσκινο την έκανα την παλιοπουτάνα», είπε μετά. «Και τι κατάλαβες τώρα;», ρώτησα. «Αν μας έπιαναν…» «Καλά είσαι σοβαρός;», μου είπε ανάβοντας τσιγάρο και ανοίγοντας το ραδιόφωνο. «Είδες να πιάνουν ποτέ κάποιον; Πιάνουν μόνο κάτι φτωχομπινέδες που χρωστάνε στην εφορία». Το ραδιόφωνο έπαιζε Αμερικάνικα, του 30. Μετά διέκοψε για ν’ ανακοινώσει το δελτίο τύπου της Γερμανικής πρεσβείας, ότι δηλαδή τα κάνανε πλακάκια ο Τσίπρας κι ο Σόιμπλε. «Κοίτα να το ξεφορτωθείς το συντομότερο αυτό το πράγμα», είπα, δείχνοντας τον σάκο. «Δεν είσαι καλά, αυτό είναι πια ιστορικό όπλο, θα είναι το σήμα της οργάνωσης». «Ποιας οργάνωσης;» «Της δικής μας. Της PIRANDELLO GANG». «Θα μας χώσουν μέσα μ’ αυτές τις μαλακίες που κάνεις, ο δρόμος είναι τώρα γεμάτος κάλυκες… θα τα μαγειρέψουν και θα μας φορτώσουν και καμιά δολοφονία στο τέλος. Θα μας μπουζουριάσουν και θα ζήσουμε την υπόλοιπή μας ζωή στη φυλακή». «Ανοησίες. Στο κάτω - κάτω τι κάναμε;» «Έκανες κόσκινο εκείνη την παράγκα. Πάλι καλά που δεν άφησες και καμιά προκήρυξη». «Άφησα, ποιος σου είπε ότι δεν άφησα;» «Θεέ μου, είσαι τελείως τρελός; Θα μας πιάσουν και θα κάνουμε παρέα στον Ξηρό στον Κορυδαλλό. Αυτό θες;» «Μην ανησυχείς. Το κτίριο δεν είναι καν του ΣΥΡΙΖΑ. Αμφιβάλω αν το πάρουν χαμπάρι… εδώ που τα λέμε δεν είναι καν κτίριο, μια σκατοπαράγκα είναι». «Πάλι καλά». «Θα έριχνα στην Τρικούπη. Αλλά δεν ήθελα να το διακινδυνεύσω. Για σένα το έκανα, επειδή φοβάσαι» «Κι η προκήρυξη; Τι έλεγε η προκήρυξη;» «Ότι η PIRANDELLO GANG αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη και ότι ο επόμενος στόχος θα είναι το Προεδρικό Μέγαρο». «Γιατί το Προεδρικό Μέγαρο;» «Γιατί έτσι κάνουν όλοι, δε βλέπεις; Ρίχνουν στα σπίτια. Και μάλιστα όταν δεν είναι κανείς, σίγουρα πράγματα. Και για το Προεδρικό το είπα για να τους φοβίσω. Όλα άλλωστε γίνονται ένεκα εντυπωσιασμού». «Δε σε καταλαβαίνω, γιατί όλα αυτά;» «Πρέπει να είσαι μέσα στην εποχή, ν’ ακολουθείς τη μόδα. Αλλιώς δε σε λογαριάζει κανείς». «Γιατί, τώρα ποιος σε λογαριάζει;» «Πάλι κανείς. Αλλά αύριο θα ‘ναι μια άλλη μέρα».