Παρασκευή 15 Σεπτεμβρίου 2017

Τα γουρούνια κι ο Pirandello

Τι έλεγες; Σκεφτόμουν, δεν έλεγα. Τι πράγμα; Ότι τα γουρούνια είναι μια χαρά. Το πρόσεξα. Πορτοκαλάδα; Ναι, ευχαριστώ. Φοβερή μυρουδιά όμως ε; Φριχτή. Θα γινόμουν φυτοφάγος αν έπρεπε να συναναστρέφομαι αυτά τα πλάσματα. Ο κόσμος τα βλέπει με συμπάθεια. Και την εκφράζει με θεσπέσιο τρόπο. Είναι θέμα επιβίωσης. Κανένας οίκτος για τα γουρούνια ε; Αν αντιδρούσαν αυτά τα ζώα δεν θ’ άφηναν τίποτα όρθιο. Εκατομμύρια ζώα νεκρά κάθε μέρα. Κι ύστερα κάθεσαι ήσυχος και τρως τη μπριζόλα σου… δεν ξέρω τι είναι πιο φοβερό. Δεν αλλάζεις θέμα; Υποτίθεται πως παίρνουμε πρωινό. Ναι, με συγχωρείς. Αλλά με το που είδα αυτά τα γουρούνια… Καφέ; Ναι, ευχαριστώ. Φρυγανιά; Ναι, ευχαριστώ. Αυγά; Μπέικον; Ναι, ευχαριστώ.