Δευτέρα 18 Σεπτεμβρίου 2017

Ο Αλμοδοβάρ, ο Κιούμπρικ κι ο Pirandello

Ξέρεις, δεν ενδιαφέρουν κανέναν οι εικόνες σου, τον κόσμο τον ενδιαφέρει μόνον το σεξ. Και η βία. Ακριβώς. Κι εσύ είσαι πολύ μαλακός. Προσπαθώ να φαίνομαι ήρεμος. Για να μην τους τρομάξεις; Για να μην σκοτώσω κανέναν. Είσαι πολύ σοφτ και τα γουρούνια δεν καταλαβαίνουν από ευγένειες. Απλώς σέβομαι τον δημόσιο χώρο. Ναι αλλά βλέπεις. Και τι θα βγει αν τους τα πετάω στα μούτρα; Δεν ξέρω. Δεν μ’ αρέσει να προκαλώ. Με τέτοιο τρόπο τουλάχιστον. Ναι. Αλλά κι εσύ προσέχεις αυτούς που τα λένε έξω απ’ τα δόντια. Από περιέργεια, μου κάνει εντύπωση τέτοιο ξεγύμνωμα. Μην μου πεις πως έγινες πουριτανός τώρα. Δεν είμαι πουριτανός, μ’ απωθεί η ζωώδης συμπεριφορά, τα μεγάλα λόγια, το εμένα δεν με νοιάζει. Ούτε εσένα σε νοιάζει. Εγώ λέω ότι παίζουμε ένα παιχνίδι. Όλοι παίζουν ένα παιχνίδι. Εξαρτάται απ’ το μέχρι που θες να το φτάσεις. Εγώ θα άλλαζα. Είναι και με ποιους νταραβερίζεσαι. Ναι. Αλλά απευθύνεσαι σε λάθος ανθρώπους. Δεν το κάνω επίτηδες. Άλλωστε δεν έχει σημασία, μπορεί να πουλάς κάτι κι ο άλλος να μην το θέλει, δεν έχει σημασία τι λες. Εγώ στη θέση σου θα πρόσθετα σεξ. Δεν ψάχνω τον κύριο ηδονοβλεψία. Τότε συναίσθημα. Να κάνω ροζ; Βάλε τουλάχιστον ειδυλλιακά χρώματα, βάλε μια γυναίκα να κάθεται σ’ ένα παγκάκι. Ή γράψε ένα ποίημα, ο κόσμος συγκινείται με τα ποιήματα. Τι σέξι έχει μια γυναίκα σ’ ένα παγκάκι; Καλά, κάνε ό,τι θες. Μην τσαντίζεσαι. Προσπαθώ να σου ανοίξω τα μάτια. Κι εσύ… Κι εγώ τι; Δεν γράφω ότι ο κήπος είναι ανθηρός; Κι εσύ κάνεις τον Αλμοδοβάρ. Αν εννοείς πως κάνω ότι δεν βλέπω είναι του Κιούμπρικ, δεν είναι του Αλμοδοβάρ. Εκτός κι αν θες να πεις πως είμαι για δέσιμο. Ανάλυσέ Το.