Τα τούβλα κι ο Pirandello

Δεν γράφω βιβλία για να με προσέξουν, μ’ ευχαριστεί. Το πρόβλημα παρουσιάζεται όταν αυτό το πράγμα γίνεται προϊόν και υπόκειται στους νόμους της αγοράς. Και που βασικά δεν γίνεται το ίδιο το αντικείμενο, γίνεσαι εσύ. Ναι, γιατί το κοινό ταυτίζει τον δημιουργό με το δημιούργημα. Αλλά το ίδιο γίνεται και σε άλλες δουλειές. Προσπαθώ να καταλάβω αν η κατάντια μας προϋπήρχε της κρίσης. Εννοείς ότι τη φέραμε; Ακριβώς. Κι ότι η κρίση ήταν το πρόσχημα για να εκδηλώσουμε αυτόν τον εσώτερο εαυτό που είναι ένας βελτιωμένος πρωτόγονος, η ηλεκτρονική έκδοση. Βάζεις και τον εαυτό σου μέσα; Τον βάζω γιατί δεν ξέρω αν είμαι διαφορετικός. Ανήκω σε μια κατηγορία ίσως αλλά δεν ξέρω αν και αυτή δεν είναι παρά η σύγχρονη έκδοση ενός άλλου ενστίκτου, ότι αυτό που λέμε ότι ο άνθρωπος διαφέρει δεν είναι φούμαρα. Θα είσαι ο μόνος που αμφισβητεί κάτι τέτοιο. Η πρόοδος βασίζεται σε κάποιους. Αλλά στο σύνολό τους οι άνθρωποι είναι ό,τι ήταν και πριν, μαμ, κακά και νάνι, ζώα. Ζώα που άγονται και φέρονται. Και θες να γίνεις συμπαθής μ’ αυτά που λες; Δεν το λέω υποτιμητικά, έχω πάρα πολλά ζώα που συναναστρέφομαι. Αλλά είναι πιο κοντά στη φύση τους, δεν υποκρίνονται ότι είναι κάτι άλλο. Θες να πεις πως ο άνθρωπος υποκρίνεται; Συνεχώς. Και μόνο στην περιοχή της ασυνειδητότητας είναι το πραγματικό δίποδο που είναι. Της ποιας; Της ασυνειδητότητας, γέρος ή μωρό. Το μεσοδιάστημα δίνει παράσταση. Κι από πού το συμπεραίνεις αυτό; Απ’ την κρίση; Απ’ την αντιμετώπιση. Γιατί είναι πολύ λίγα δέκα χρόνια για ν’ ακυρωθεί μια ολόκληρη κουλτούρα. Βρήκαν την ευκαιρία που γύρευαν και ξεγυμνώθηκαν. Σε λίγο θα τους δεις να ανεβαίνουν πάλι στα δέντρα. Και σε δέκα χρόνια μπορεί να ’χουν γίνει πάλι πτωματοφάγοι. Το λες αυτό τώρα επειδή δεν διαβάζουν βιβλία; Το λέω για πάρα πολλά πράγματα. Και ναι. Και για τα βιβλία. Εγώ δεν είχα λεφτά όταν διάβαζα βιβλία. Είναι αδιάφοροι, δεν φταίει η κρίση. Είναι τούβλα. Δεν ενδιαφέρεται όλος ο κόσμος για τη λογοτεχνία. Δεν είναι μόνο η λογοτεχνία, δες τις ακροαματικότητες στην τηλεόραση, δες τα θέλω τους, δες συμπεριφορές, ό,τι και να δεις, άκρατος λαϊκισμός, όλα στην… να μην σου πω τώρα που. Καταλαβαίνω, μην αρπάζεσαι. Δεν αρπάζομαι, συγκλονισμένος είμαι. Κι απογοητευμένος.