Πέμπτη 5 Ιουλίου 2018

Το μπάτζετ κι ο Pirandello

Το κατάλαβα επιτέλους. Αλλά γιατί δεν το καταλάβαινα τόσο καιρό; Τι ήταν αλλιώς; Ο καιρός; Το μπάτζετ. Δηλαδή χωρίς μπάτζετ καπούτ; Εντελώς. Δεν το δέχομαι, είναι πολύ μοιρολατρικό. Τι πάει να πει δεν το δέχεσαι; Εγώ σου μιλάω τεχνοκρατικά τώρα. Αυτό με πληγώνει περισσότερο απ’ όλα. Δηλαδή όλα τα άλλα ήταν καλά και σε πείραξε αυτό; Όχι. Αλλά για ένα όνομα ζούμε, για τω Θεώ. Στο μπάτζετ αναφέρεσαι πάλι. Δεν εννοούσα αυτό. Το ξέρω αλλά όταν ακούω Θεός δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο. Αυτά είναι τα επακόλουθα. Ποια επακόλουθα; Της ανεξιθρησκίας των δυτικών, στον μουσουλμανικό κόσμο είναι αλλιώς. Και που ξέρεις εσύ τι κάνουν αυτοί; Δεν ξέρω αλλά κάτι πρέπει να πω. Γιατί δεν δέχεσαι την πραγματικότητα; Ότι το μπάτζετ είναι ο Θεός; Ακριβώς. Και το άγιο πνεύμα ποιο είναι ; η λίρα Αγγλίας; Δεν το ’χω σκεφτεί έτσι, δεν έχει σημασία το νόμισμα. Δηλαδή μπορεί να είναι και γιέν; Φυσικά, ό,τι νόμισμα να ’ναι. Μπορεί να είναι και σκούδο; Ή λιρέτα; Προς ελβετικό φράγκο το βλέπω. Όχι σε Μπιτκόιν; Ένα είναι το μπάτζετ, όπως και να το πεις. Καταλήγουμε πάλι σε μονοθεϊσμό δηλαδή. Θες να μην το πεις μπάτζετ; Και πώς να το πεις;